Wetenwaardigheden

Wat je moet weten over Australië, maar je nooit wordt verteld voordat je er bent.

De tekst hieronder geeft onze eigen ervaringen weer. Het is geen sluitende beschrijving van alle risico’s die je kunt lopen en er is geen enkele garantie dat deze adviezen altijd werken. Kortom: Gebruik je eigen verstand bij het inschatten van risico’s en informeer zo nodig ter plaatse.

Bushflies

Vliegen tref je over de hele wereld aan en kun je meestal negeren, maar de Australische vliegen hebben iets speciaals. Er zijn zo weinig mensen in Australië, dat ALS ze een mens zien, ze er meteen op willen zitten. Dat vinden ze gezellig. En op verzoek afstappen doen ze gewoon niet. Je kunt zwaaien en wuiven en doen wat je wilt, ze blijven zitten. Op je gezicht, in je ogen, in je oren, in je neus, overal willen ze op en in. Om gek van te worden! Het gebaar waarmee mensen proberen vliegen van het gezicht te jagen, heet dan ook ‘The Australian Wave’.

In de steden valt het wel mee, maar op het Australische platteland, met name het westen en het binnenland, is het een serieus probleem. Als je in een gebied met veel bushflies bent, dan is de enige redding een vliegennet. Zo’n net houdt de vliegen in ieder geval van je gezicht af. Koop de grootste maat die je kunt krijgen! Het net moet bij voorkeur over je hoed passen en dan ruim tot op je schouders vallen. Je neus snuiten en koffie drinken wordt wat ingewikkelder, maar dat weegt ruimschoots op tegen het genot van een vliegvrij gezicht. De Mitre 10 (een hardware keten die je in heel veel plattelandsgemeentes vindt) heeft ze bijna zeker op voorraad. Advies: Koop het netje op neutraal terrein, dus niet daar waar de bushflies zijn. Australiërs zijn goede zakenlieden, en de prijs van de netjes vliegt ophoog zo gauw er veel vliegen zijn. Een netje mag 6 tot 10 dollar kosten.

Bij ontstentenis van een vliegennetje helpt het in de hand houden van en zakdoek waarmee je naar de vliegen mept. Als alternatief voor de zakdoek zie je vaak een takje met wat bladeren.

Als je moet werken met je handen en er zijn veel bushflies, dan is een vliegennetje onmisbaar.

Nog een toepassing van het vliegennet. Wel even oppassen voor je een slok bier neemt.

Als je alles over bushflies wilt weten (en dat wil je als je eenmaal een tijdje in Australië bent) dan kun je op internet een aardig boekje vinden dat precies uitlegt hoe het zit met die bushflies. Het boekje heet ‘The fly in your eye’ en is geschreven door Jim Heath. De link is http://www.viacorp.com/flybook/fulltext.html

Sandflies

Als je voortdurend het gevoel hebt dat je wordt geprikt en gebeten, maar je kunt met geen mogelijkheid ontdekken waardoor, dan heb je waarschijnlijk te maken met sandflies. Dat zijn microscopisch kleine zandvlooien, die alleen door de allerbeste kwaliteit muggengaas worden buiten gehouden en als ze eenmaal binnen zijn je helemaal lek prikken. Het resultaat van een sandfly beet is een kleine, jeukende bult, soms wel 20 op een klein gebied van je lichaam.  Wij hadden er vooral mee te maken in het noordwesten van Australië. 

Exmouth West Australie. Een mooie combinatie van bushflies en sandfly-beten.

Er zijn maar twee remedies: Vluchten of een repellent gebruiken.

Er zijn een aantal merken insect repellent, maar heel populair is de spuitbus Bushman’s met 40 % Deet. Er is ook een 10 % variant voor kinderen, en een 90 % variant voor de echte liefhebbers. De 40 % variant is effectief, we hebben het regelmatig gebruikt, ook tegen ‘mozzies’, zie hierna. Wij zijn milieubewuste natuurliefhebbers, maar als je voortdurend door ‘iets’ wordt gebeten waaraan je niet kunt ontsnappen, dan grijpen zelfs Groen Links stemmers met plezier naar de pot met gif! Een kleine spuitbus Bushman’s kost 9,95 dollar, een grote 16,95. Een Nederlandse huisarts, die intussen 11 jaar in Australië werkt, verzekerde mij dat Deet onbedenkelijk is voor de gezondheid. Letterlijk citaat: ‘Als er wat mee was dan wisten we het intussen wel. Het wordt al 20 jaar gebruikt, ook in malaria gebieden’. Als je Deet hebt gebruikt moet je wel goed je handen wassen voordat je iets van plastic (toetsenbord van je computer, je telefoon, je bril) aanraakt, want plastic lost op in Deet! Echt, zelf gezien…

Er is een alternatief, dat we tot nu toe niet hebben kunnen testen, maar onze bron is een milieubewuste Schotse ambulance chauffeur, en daar hebben we vertrouwen in. Zijn advies: Avon Skin So Soft Badolie doet het uitstekend als insect repellent. Als er iemand ervaring mee heeft, dan horen we dat graag.

‘Mozzies’

Muggen of ‘mozzies’ zijn dragers van diverse onaangename ziektes. Zorgen dat je niet (te vaak) wordt gestoken door een mug is daarom belangrijk.

Er zijn twee remedies: Voorkomen of spuiten. Spuiten met een repellent is hierboven besproken bij ‘sandflies’.

Voorkomen: Draag tegen de avond als de muggen actief worden kleding die zoveel mogelijk huid bedekt, al prikken ze naar onze ervaring gemakkelijk door strak zittende kleding heen. Ook daar is een remedie tegen: Was je kleren met Permitrine van DeBugger, dat houdt de insecten op grote afstand. Voorzie deuren en ramen van je slaapvertrek van deugdelijk muggengaas, zodat je binnen ongestoord kunt zitten en slapen. Backpackers met een auto: Met een stuk vitrage en wat elastiek (te koop bij Spotlight, zie de Yellow Pages) kun je ongeveer elk gat insectenvrij maken, zodat je in je auto met de deur open vrij van muggen en andere insecten kunt slapen. Kies vitrage met het fijnste gaas dat je krijgen kunt. Hoe kleiner het gaas, hoe groter de kans om ongewenste indringers buiten te houden.

Teken

Tot onze verrassing zijn we dit jaar meerdere malen met teken (‘ticks’) geconfronteerd. We waren nog nooit zo vaak en zo lang in natuurparken, misschien heeft dat er iets mee te maken. Intussen hebben we al vier keer een teek moeten verwijderen. Een tekentangetje in de bagage hoort er dus bij. In risico gebieden controleren we elkaar systematisch op teken, een nuttige en aangename activiteit. Een repellent schijnt ook tegen teken te werken, maar we hebben het nooit geprobeerd.

Slangen, spinnen, krokodillen, haaien en seawasps.

 

Perth. Pas op: Tiger Snakes gezien in het gras.

Een van de weinige slangen die we in zicht hebben gekregen. Toch een flinke jongen...

Er zijn een paar erg giftige slangen en spinnen in Australië, maar de kans dat je er mee wordt geconfronteerd is opmerkelijk veel kleiner dan de aandacht die er aan wordt besteed doet vermoeden. Dat geldt ook voor krokodillen en haaien en andere enge beesten. Wij rijden nu in totaal (inclusief voorgaande gelegenheden) twee jaar rond in Australië en recent zagen we onze derde levende slang. Meestal liggen ze te zonnen op het asfalt om weer warm te worden, en worden dan prompt overreden… Dode slangen zie je dus wel vaker. Slangen zijn schuwe beesten en zoeken niet de confrontatie. Laat ze dus met rust en ze laten jou met rust. In risico gebieden kan het nuttig zijn je komst te melden door het maken van wat lawaai (stampen met de voeten, slaan met een stok). Slangen verdwijnen dan schielijk. 

Spinnen is iets ingewikkelder. 

Onze huisspin in Perth. Mooi zijn ze!

In Darwin in de Botanische tuin liep ik bijna in een spinnenweb met in het midden een hele grote spin, en alleen omdat Marianne plotseling riep ‘STOP’ landde de spin niet op mijn gezicht. Later leerde ik een vuistregel: Spinnen in webben zijn (meestal) niet (erg) giftig, met spinnen in holen of holle takken moet je erg oppassen. 

 

Krokodillen komen vooral voor in de noordelijke warme wateren. Er staan vaak waarschuwingen als er een kans op krokodillen is. Australiërs zijn heel goed in het waarschuwen voor allerlei risico’s, op het ridicule af (vind ik soms). 

Noordelijk Territorium. Waarschuwing voor krokodillen in een National Park

Je moet natuurlijk je eigen verstand blijven gebruiken bij het inschatten van risico’s. Dat gaat wel eens mis, maar het loopt meestal niet meteen fataal af. Een kleine anekdote: Wij lagen lekker te zonnen bij een creek in de buurt van Balgal Beach (in het noorden van Queensland moet je dat zoeken). Marianne gaat lekker een stukje zwemmen en ik maak daar mooie foto’s van. Als Marianne weer naast me ligt op te drogen, passeert er een echte Aussie. Aussies maken graag praatjes met iedereen en deze was geen uitzondering. Zijn openingszin luidde: ‘Did you see any crocodiles today?’. We waren ons helemaal niet bewust van het feit, dat je in dit gebied rekening moest houden met de mogelijkheid op een krokodil te stuiten... Hadden we moeten weten, natuurlijk. 

Er worden zwemmers door haaien gedood. Als het gebeurt is het groot nieuws. Dat betekent dus, dat het niet vaak gebeurd. In oktober 2013 werd er bij Bunburry (West Australië) een jonge surfer gegrepen en gedood. Dat nieuws haalde zelfs de Nederlandse pers. 

Strand bij Perth. Er is een haai gesignaleerd en iedereen gaat onmiddellijk uit het water. De Life Savers gaan met een bootje op onderzoek uit.

Seawasps zijn tamelijk grote kwallen met lange tentakels die een erg giftige stof afscheiden en voorkomen in de tropische wateren van Australië. Een aanraking met een seawasp is op zijn minst erg pijnlijk en kan dodelijk zijn. Liever niet zwemmen dus als er een risico is voor seawasps, al is de verleiding soms erg groot.

Voor wie bang is van enge beesten plaats ik het gevaar in perspectief. 

Tussen 1580 en 2013 zijn er 202 mensen gedood in Australië door haaien, gemiddeld minder dan 0,5 mens per jaar. Hoe weet ik dat? Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/Shark_attack . Andere enge beesten veroorzaken vergelijkbare aantallen doden per jaar. Omdat het er zo weinig zijn, krijgt elke dode enorm veel media aandacht, waardoor het gevaar veel groter lijkt dan het is. Het is natuurlijk sneu als je een van die weinige doden bent, maar een veel groter gevaar is het verkeer. In 2013 vielen er 1193 verkeersdoden in Australië. Zie: http://en.wikipedia.org/wiki/List_of_countries_by_traffic-related_death_rate . 

Daarom mijn advies: Wil je wat doen voor je veiligheid, rij dan voorzichtig! En voor het overige moet je natuurlijk je gezond verstand gebruiken. Het zou heel jammer zijn als je verblijf in Australië wereldnieuws wordt… 

Eindig niet als Dave en Perich met een kruisje langs de weg...

 

Tussen haakjes: Uit deze zelfde bron kun je opmaken, dat er wereldwijd elk jaar bijna 1,3 miljoen mensen omkomen in het verkeer! In de Europese Unie sterven 30.000 mensen per jaar in het verkeer. In Nederland iets meer dan 600...  Heel informatief is ook deze link:

http://www.washingtonpost.com/blogs/worldviews/wp/2013/01/18/a-surprising-map-of-countries-that-have-the-most-traffic-deaths/

Tot zover de enge beesten van Australië. Ter afsluiting wat luchtigers.

Grenzen

Jazeker, ook binnen Australië krijg je te maken met echte grenzen. Er is er een in het noorden tussen het Noordelijk Territorium en West Australië en een in het zuiden tussen West Australië en Zuid Australië bij de plaats Ceduna. Naar contrabande wordt niet gezocht en er worden geen paspoorten gecontroleerd. Het gaat allemaal om fruitvliegjes en ander ongedierte dat in de ene staat wel- en in de andere staat nog niet is gesignaleerd. Wie vrij is van fruitvliegen wil dat graag zo houden. Er wordt dus gecontroleerd op fruit, groenten en honing. Koop dus geen honing in Darwin of Katherine als je van plan bent naar West Australië te rijden, want je raakt de pot zeker kwijt. Informeer ter plaatse wat je wel en wat je niet mee mag nemen. Als je niet zeker bent, geef het dan aan. De ambtenaren zijn vriendelijk en behulpzaam, tenzij ze de indruk krijgen dat je probeert iets naar binnen te smokkelen… 

De grens tussen het Noordelijk Territorium en West Australië.

De buit: Vijf uien en  drie tomaten moeten we inleveren.

Auto huren.

Twee dingen zijn ons opgevallen.

1. Een auto huren direct vanaf het vliegveld is veel duurder dan tevoren boeken via internet. Als je zeker weet dat je een huurauto wilt bij aankomst op het vliegveld, boek dan dus tevoren via internet. Heb je dat niet gedaan, pak dan een taxi of bus naar de stad en huur in de stad.

2. In Australië kun je geconfronteerd worden met een belachelijk hoog ‘eigen risico’ (‘excess’) bij het huren van een auto. Ook bij boeken via internet, lees dus de voorwaarden! Eigen risico’s van 3850 dollar zijn mogelijk, 2500 dollar tamelijk normaal. Niet nodig, want er zijn ook maatschappijen, die met een normaal eigen risico werken (50 tot 250 dollar). Wij boekten bij Baywaters in Perth voor 43 dollar per dag een nieuwe Toyota Corolla met een eigen risico van 50 dollar.

Het Telstra Sprookje

Toen de telefoon nog analoog was en Telstra een staatsbedrijf, had Telstra bijna overal in Australië dekking, ook langs de highway’s in de outback. Het verhaal dat je Telstra nodig hebt om buiten de grote steden te kunnen bellen, waart nog steeds rond in Australië, maar heeft geen enkel raakvlak meer met de werkelijkheid. Wij reisden 2013/2014 met een Telstra telefoon en met een Vodafone telefoon en hadden vaker dekking met Vodafone dan met Telstra. Vier jaar geleden was het nog andersom. De werkelijkheid van dit moment is, dat je in Australië langs de doorgaande wegen buiten de steden heel vaak geen telefoondekking hebt. De overschakeling van analoog naar digitaal heeft niet alleen maar voordelen gehad! Het alternatief is satelliet telefoon, die langzaam steeds betaalbaarder wordt.