Van Evans Head naar Brisbane

Van Evans Head naar Brisbane

27 maart tot en met 31 maart 2014

Op de breakwater van Evans Head poseert de grootste mini-draak die we tot nu toe hebben gezien voor ons op een rots. Rare beesten kom je hier tegen…

Op 28 maart vertrekken we met stromende regen uit Evans Head. Een aardige buurman komt met een tuinslang om ons grondzeil schoon te spuiten, zodat we het niet vies hoeven in te pakken. Aardige lui die zonder enig eigenbelang iets voor een ander willen doen bestaan nog. We zijn er een aantal tegengekomen op deze reis. 

Een serieuze flooding op de kustweg naar Byron Bay! 80 cm water op het diepste punt volgens de peilschaal.. Maar weer terug naar de highway.

Onze bestemming is Currumbin, waar Errol en Avis Lancaster wonen. We hebben Errol en Avis ontmoet in Kalgoorlie in West Australië en samen de kerst gevierd. Meestal bloeden dit soort reiscontacten snel dood, maar met Errol en Avis zijn we in contact gebleven en ze nodigen ons uit om een nachtje bij hen te komen logeren. Op zaterdag ochtend ochtend ontbijten we samen op het terras van de Lifesavers Club van Currumbin. Terwijl wij lekker zitten te eten, trainen de lifesavers de longen uit hun lijf op het strand. Ieder zijn ding, zo hoort het…

 

We zijn nu in Brisbane, op een caravan park dat maar vier kilometer van de binnenstad af ligt. Het park heet Newmarket Gardens. Met 41 dollar per nacht behoorlijk aan de prijs, maar dat is normaal voor campings dicht bij grote steden. Hier eindigt onze reis… Opruimen, inpakken en wegwezen. Vrijdag leveren we onze Prado af bij de Travellers Autobarn, de organisatie waarvan we de auto gekocht hebben. Dan logeren we nog een paar dagen bij nicht Annelies aan de Goldcoast, en zij brengt ons dinsdag 8 april naar het vliegveld. Zo ongeveer zal het gaan, tenzij het anders gaat…

Intussen bekijken we Brisbane en geven de Australische economie nog een laatste oppepper door her en der te shoppen. We zijn helemaal binnen het budget gebleven, sterker nog, we houden geld over… 

Boottochtje op de Brisbane River bij Brisbane, uiteraard. Daar houden we van.

Over Brisbane zelf schrijf ik nog wat in een volgend blogje.

Van Yamba naar Evans Head

Van Yamba naar Evans Head

25 tot en met 27 maart 2014

Yamba blijft somber en grijs, en regelmatig regent het. We krijgen een mailtje uit Sydney. Daar regent het zo hard, dat de straten onder zijn gelopen… Zo erg is het hier niet, we houden de voeten droog. 

Yamba, de camping na een nacht regen. Gelukkig staan we hoog genoeg om geen natte voeten te krijgen.

Tussen de buien door wandelen we naar de breakwater, amper 10 minuten vanaf de camping. Lekker om even uit te waaien. Overal zitten mini-draken een beetje warmte op te doen na de regen. Ze zijn voorzichtig, maar niet bijzonder schuw. Ik kan er op mijn gemak foto’s van maken. 

Yamba, de breakwater.

Yamba. Op de breakwater zitten overal een soort mini-draken te zonnen.

'Vindt jij het ook zo'n klote weer?' 'Al in geen jaren zo slecht gehad!' 'Nou, links zie ik een opklaring aankomen hoor'.

Op 26 maart vertrekken we. Onze bestemming is Byron Bay, maar op de camping in Yamba horen we zoveel verschrikkelijke verhalen over Byron Bay (dronken jongelui, veel overlast, peperdure campings), dat we besluiten een ander plekje te zoeken. Het wordt Evans Head. Dat blijkt een toeristisch vakantieplaatsje te zijn, lekker rustig maar niet zo klein dat het vervelend wordt. We scheuren een tijdje over Airforce Beach, waar je officieel met een 4x4 het strand op mag. Heel opgewonden worden we er niet van, maar het is in ieder geval een leuke afwisseling met het asfalt. 

Airforce Beach bij Evans Head. Hier wordt het rijden op het strand nog goedgunstig toegestaan, maar ook in Australië worden de mogelijkheden kleiner.

Druk kun je het niet noemen...

Dreigende luchten overal, later op de dag gaat het weer echt regenen…

Port Macquarie naar Yamba

Port Macquarie naar Yamba, we naderen de tropen.

21 maart tot en met 25 maart 2014

Port Macquarie is een welvarend stadje met heel veel nieuwbouw. We bezoeken de lookout en het lighthouse, drinken nog een biertje op een terras… En we bekijken de vele beschilderde rocks op de breakwater langs de monding van de rivier. 

Het lighthouse van Port Macquarie

Beschilderde rocks langs de breakwater

Het slechte onderhoud van de douches en toiletten op de Sundowner camping begint ons te ergeren, het wordt tijd om te vertrekken. Dat doen we op 22 maart en onze bestemming is Yamba, een paar uurtjes via de Pacific Highway.  

We stoppen halverwege bij de beroemde lookout van Coffs Harbour, de Forest Sky Pier. De kleine omweg van zes kilometer loont, het uitzicht is fantastisch. De lookout hangt aan  kabels en alles wiebelt. Vinden Australiërs kennelijk leuk, want dit soort constructies zijn we al een paar keer tegen gekomen. Een behoorlijk formaat leguaan wandelt op z’n gemakje door het bos, van ergens naar nergens.

De lookout van Coffs Harbour

Een knaap van anderhalve meter wandelt rustig voorbij

We naderen duidelijk het tropische Australië. Rond Coffs Harbour zien we de eerste bananen plantages en rond Yamba de eerste suikerriet velden. In Yamba waren we vier jaar geleden ook al, en we weten dus waar we naar toe willen. Het Calypso Caravan Park ligt vrijwel midden in het stadje op loopafstand van alles, 35 dollar per dag voor een powered site en 30 dollar voor senioren. En er is een grote Bowling Club in Yamba, waar we eerder heel lekker hebben gegeten. Dat willen we nog wel eens proberen. 

Bananen rond Coffs Harbour

De Bowling Club bezoeken we op 24 maart, de dag waarop ik 66 word… Het wordt een gedenkwaardige avond. Het eten is onveranderd prima. Een groot bord vol met pork en allerlei verse groenten en aardappelen, eerlijk eten voor een eerlijke prijs. En zelfs het bier is betaalbaar met vijf dollar voor een pint. En het is er druk, al is het maandagavond. Dat komt omdat The Family Tree speelt. En ze maken hun naam voluit waar. Vader, moeder en alle kinderen treden voor en na op, een soort familie Von Trapp. Australische folk, lekkere muziek met enthousiasme gebracht. We blijven tot de laatste klanken en wandelen dan door de stromende regen terug naar de camping…

Zo ziet iemand er uit die 66 wordt in Australië. Flink bord eten en een stevige VB (Victoria Bitter). Iedereen bedankt voor de felicitaties!

Wetenswaardigheden

Wil je niet als Dave en Perich wilt eindigen als kruisje langs de weg in Australië, lees dan de zojuist toegevoegde pagina Wetenswaardigheden. Zie de horizontale balk bovenaan het blog.

Op deze pagina staat wat je moet weten over Australië, maar je nooit wordt verteld voordat je er bent.

Doe er je voordeel mee!

Sydney naar Port Macquarie

Sydney naar Port Macquarie

15 maart tot en met 20 maart 2014

Zaterdagavond 15 maart gaan we met Bill en Kathy naar een concert van de Ierse zangers Daniel O’Donnel en Mary Duff in het State Theater, een fraai ouderwets theater met veel rode pluche. Van Daniel O’Donnel en Mary Duff hebben we nooit gehoord, maar het zijn Ieren dus moet het goed komen. Het wordt een heel professionele voorstelling. Veel populaire folk-achtige muziek met hier en daar een toefje traditional Iers, gemengd met grappen en grollen. Daniel en Mary zingen in totaal drie uur vol, tot groot genoegen van de vrijwel uitverkochte zaal. Opmerkelijk is de hoge gemiddelde leeftijd van het publiek, we voelen ons hier nog echt jong… 

Daniel O'Donnel in actie.

Het fraaie State Theater in de buurt van St James

We gaan met de trein terug naar huis, maar die laat het na twee stations afweten. ‘Wegens werkzaamheden aan het spoor rijden er geen treinen tussen Central en Sydenham. Er worden bussen ingezet.’ Waar ken ik dat toch van? Het is 00:30 voordat we weer in Belmore zijn, twee uur reistijd in plaats van 40 minuten…

Een ‘must’ voor elke bezoeker van Sydney is de Arts en Crafts markt bij The Rocks op zondagmorgen. The Rocks vormen het zuidelijke begin van de Sydney Harbour Bridge. Vanaf Circular Quay Station wandel je er in een paar minuten naar toe.  In deze buurt is nog veel van het oude Sydney te vinden. Kunst en kits is op de markt soepel dooreen gemengd, maar de kwaliteit is gemiddeld toch wel behoorlijk hoog. We kopen wat prutsels en frutsels, een kunstenaar moet ook leven, nietwaar? 

Circular Quay. De Oostdam van de Holland Amerika Lijn ligt aan de kade. Rechts het beroemde Opera Hous

Op Circular Quay komen heel veel veerboot lijnen samen en we stappen op de eerste boot die vertrekt. We hebben een dagkaart voor het openbaar vervoer, en daarin zijn de ferries inbegrepen. We scheuren kris kras over Port Jackson en eindigen in Darling Harbour, aan de andere kant van de Harbour Bridge. Darling Harbour is een van de grote toeristische verzamelplaatsen in Sydney. Hier is het scheepvaartmuseum, maar ook het IMAX theater en eindeloos veel eet- en drinkgelegenheden. Voor 5 dollar kun je je met een toeristen treintje laten rondrijden. Niet goed voor het opmerkelijk hoge aantal veel te dikke mensen in Australië. Australiërs zeggen, dat het aantal obesitas patiënten in Australië intussen groter is dan in de Verenigde Staten… Zou best eens kunnen, als ik zo om me heen kijk.

De skyline van Sydney vanaf Port Jackson

Op 18 maart verlaten we Sydney en rijden in een ruk naar Port Macquarie, ongeveer 390 kilometer naar het noorden. Port Macquarie is in 1821 gesticht als strafkolonie voor uit Engeland geïmporteerde ‘convicts’. De convicts waren de goedkope arbeidkrachten, die Australië hebben mogelijk gemaakt. In feite slavenarbeid, maar dan onder een andere titel. Lees ‘The fatal shore’ van Robert Hughes als je er meer van wilt weten. Je wordt niet vrolijk van dit boek! Een van de eerste grote bouwprojecten, die door de gevangenen is uitgevoerd is de St Thomas Anglikaanse kerk, waar je nog steeds het pijporgel kunt bewonderen. Tegenwoordig is Port Macquarie vooral in trek bij gepensioneerde Australiërs vanwege het gematigde klimaat. We voelen ons op het caravan park Sundowner (36 dollar laagseizoen voor een powered site, maar 71 dollar per nacht met de kerst!) behoorlijk thuis. Gisterenavond gezellig geborreld met een stel uit Venlo!

 

Bijna elke avond een prachtige zonsondergang in Port Macquarie.

Pelikaan probeert de laatste zonnestraal op te vangen.

Port Macquarie is niet alleen voor bejaarden! Jongeren vinden er een prachtige surf.

Boogie boarden in Port Macquarie

Een biertje smaakt wel met dit weer.

Als de schemer valt, trekken duizenden bats vanuit hun rustplaats in de bossen naar de fruitboomgaarden in het noorden. Daar zullen de boeren niet blij mee zijn, vrees ik.

 Nog 540 kilometer naar Brisbane...

Narooma naar Sydney

Narooma naar Sydney

6 maart tot en met 14 maart 2014

We arriveren op 12 maart in Sydney. Liefdevol onthaald door Kathy en Bill, vrienden sinds meer dan 20 jaar. Bill heet eigenlijk Willem en is als kind in de vijftiger jaren met zijn moeder vanuit Tilburg naar Australië geëmigreerd.

Op onze route naar Sydney volgen we zoveel mogelijk de kust, Narooma (zie vorig blog), Batemans Bay, Huskisson, Shoalhaven Heads, telkens kleine stappen van weinig meer dan 150 kilometer. Bij het naderen van Sydney verandert het landschap geleidelijk van heuvelachtig bosland in vlak, bijna Nederlands rivieren landschap, groene weiden met koeien, brede rivieren, en steeds meer verkeer. We naderen de grote stad, het is goed te merken.

Van Batemans Bay naar Milton rijden we 100 kilometer door het bos langs de Clyde River. Af en toe moet je door het water. Dit is Shallow Crossing.

Ik pik er een paar highlights uit. Batemans Bay is een belangrijke vakantieplaats voor de bevolking van Sydney en dat is goed te merken. De baai van de Clyde River is prachtig, er is een grote jachthaven, minstens vijf caravan parks en eindeloos veel motels en hotels. Maar geen hoogbouw, er is nog steeds plaats genoeg. We doen de cruise de Clyde River op naar Nelligen, ongeveer 10 kilometer stroomopwaarts. Onderweg fish and chips voor lunch, en een ijsje voor na kopen we in Nelligen, waar we een half uur mogen wandelen. We doen de trip samen met Robyn, onze buurvrouw op caravan park Shady Willows. Ze is even voor een korte vakantie naar de oostkust. 

De hefbrug van Batemans Bay. Onze river cruise boot de Escapade gaat net onder de brug door.

De Escapade onderweg van Batemans Bay naar Nelligen op de Clyde River

Robyn, onze reisgezel op de river cruise over de Clyde.

Van Batemans Bay willen we naar St George Basin, maar daar vinden we geen geschikt caravan park. Daarom 10 kilometer verder naar Huskisson. Dat blijkt een schot in de roos. Een echte toeristenplaats met een hele boel vertier, de fraaiste baai -Jervis Bay- van de verre omtrek en prachtige witte stranden waar je maar kijkt. Voor het eerst een caravan park dat zo vol is, dat we er niet meer in mogen. Maar even verder vinden we een alternatief met nog wat vrije unpowered sites. 30 dollar per nacht. Voor deze tamelijk basic camping goed aan de prijs, maar we staan en daar gaat het om. Wie in Huskisson is, moet zeker het lokale Lady Denman museum bezoeken. De Lady Denman is een voormalige veerboot, die van 1909 tot 1975 veerdiensten heeft verzorgd in Sydney. De boot is oorspronkelijk in Huskisson gebouwd en na een zeer avontuurlijke tocht over zee teruggesleept naar haar geboorteplaats. Het museum gaat uiteraard over de Lady Denman, maar behandelt ook de hele geschiedenis van Huskisson en besteedt daarbij veel aandacht aan de positie van de aboriginals in dit gebied.

Jervis Bay.

De Lady Denman

De camping blijkt aan een doorgaande regionale weg te liggen met ongewoon veel verkeer en elke nacht schrikken we een paar keer wakker van een gek met een ‘sport’uitlaat onder zijn auto. Na drie nachten zijn we het zat en vertrekken naar Shoalhaven Heads. Klinkt mooi, toch? Maar Shoalhaven Heads blijkt zo dood als een dood paard, er is werkelijk niets. Maar het caravan park heeft wel het mooiste zwembad van onze hele reis. Hier laat je wat, daar krijg je wat…

We blijven een weekje in Sydney. Gisteren een mooie tochtje gemaakt naar de binnenstad, samen met Nicole, een ex collega van Marianne uit Londen. Nicole is verantwoordelijk voor het feit, dat we bevriend zijn geraakt met Kathy en Bill, want dat zijn haar vader en moeder… Nicole heeft ons een prachtig stukje van Sydney laten zien dat we nog niet kenden. Het is de wijk St. James. We hebben samen de Art Gallery bezocht, de State Library, de Botanische Tuin… Morgen een grote lunch met de hele buurt en een hoop familie, daarna naar een concert van Daniel O’Donnel…

Met de trein naar St James Station

De Art Gallery

De skyline van Sydney vanuit de Botanical Garden

Het leven van een toerist valt niet mee.

Narooma

Narooma

1 maart tot en met 5 maart 2014

Narooma is een beetje zielig. Narooma heet eigenlijk Noorooma -dat betekent ‘Blue Water’ in het aboriginals- maar door een spelfout van de postmaster van het stadje is het in de officiële berichtgeving Narooma geworden. Maar dit spelfoutje is het enige gebrek van Narooma, voor de rest is het fantastisch!

We blijven vijf dagen op de Big 4 camping van Narooma. Zo mooi als nu hebben we nog nooit gestaan op een camping, helemaal vooraan aan de lagune, die met het getij leegloopt, en weer vol ook, gelukkig. De ingang van de lagune is in 1973 voorzien van twee breakwaters om de gevaarlijke drempel voor de ingang een beetje in toom te houden. Dat doet afbreuk aan de natuurlijke schoonheid van de rivier, maar praktisch is het wel. En er blijft nog heel veel fraais over om van te genieten. 

 

Kijk zelf! Ik plaats hieronder een aantal foto’s, met de kanttekening dat de drie dimensionale werkelijkheid veel fraaier is dan de twee dimensionale afbeelding.

De inlet en de stad Narooma (8500 inwoners, staat er trots aan de ingang van de stad). Op de achtergrond de dromedaris berg

Heel veel dierenleven! Een Mud Crab, bezig zich in te graven.

In de bossen rond de Dromedaris berg. Nog net op tijd kunnen remmen voor een overstekende slang!

Ons plekje aan de lagune

De overstekende slang, door krachtig remmen gered van een wisse dood. Toch een aardige knaap!

Ik fotografeer snelle boten vanaf de breakwater. Er staat een hel van een stroom in het gat, dus veel pk's zijn hier wel nodig.

Een visser maakt zijn buit schoon en 'de natuur' wacht op de restjes.

Narooma gezien vanaf de lookout. Montague eiland op de achtergrond. Daar moet je heen om zeeleeuwen te zien, zeggen de kapiteins van de rondvaartboten.

Maar gewoon vanaf de breakwater zie je de zeeleeuwen ook!

Een rog drijft rond in het glasheldere water. Dit is een kleintje, we hebben veel grotere gezien, maar ze laten zich niet altijd zo fraai fotograferen...

Een pelikaan en een ander vogeltje wachten samen tot de vissen bij opkomend tij hun bek in zwemmen. En dat lukt regelmatig!

Parkieten in de boom o onze camping

Narooma vanaf de lookout

Rainforest...

Rainforest met toerist...