Melbourne

Melbourne

Zondag 9 februari tot en met maandag 17 februari 2014

Een keiharde wind, overal grote stofwolken en rondvliegend zwerfvuil, geen fraaie entree als we zondagmiddag 9 februari via de Great Western Bridge Melbourne binnenrollen.

Onze GPS brengt ons naar het Ashley Garden Big 4 caravanpark aan de westkant van de stad. Er is nog een tentplekje vrij en dat mogen we hebben voor 45 dollar per nacht. Zonder twijfel het duurste caravanpark tot nu toe, maar daarvoor leveren ze dan ook een zwembad, gratis wifi, een uitstekende campkitchen en TV room, en alles echt schoon. Wij kiezen voor deze camping, omdat buslijn 220 naar het centrum voor de deur van het park stopt. Maar de meeste bezoekers blijken mensen te zijn, die wachten op de veerboot naar Tasmanie. Overdag loopt de camping helemaal vol, en ‘s morgens al heel vroeg vertrekt bijna iedereen. Behalve wij. Wij boeken in voor een week.

De skyline van Melbourne, gezien vanaf de Shrine of Remembrence, een van de vele oorlogsmonumenten van Australie.

 

Het is achttien jaar geleden dat we voor het laatst in Melbourne waren, en veel meer dan het plein voor het station herinneren we ons er niet meer van. De skyline van Melbourne is een stuk heftiger geworden, dat is meteen al duidelijk. Overal hoogbouw, en er wordt nog druk gewerkt. De bus blijkt 40 minuten nodig te hebben voor de tien kilometer naar Flinders Street Station. Federation Square, zo heet het plein voor het station. We vergapen ons een tijd lang aan de drukte en de moderne architectuur, die nu het plein omzoomt. Flinders Street Station zelf valt bij al dat stedenbouwkundig geweld bijna in het niet. 

Flinders Street Station op de hoek van Federation Square, omzoomd door nieuwbouw.

Een stukje fraaie architectuur aan Federation Square

Straatmuzikanten, jongleurs en ander entertainers proberen een paar kwartjes te verdienen. De gemeente vertoont op een groot TV scherm de winterspelen in Sochi, een strandstoel of zitzak is beschikbaar voor wie er behoefte aan heeft. Overal activiteit.

In de loop van de week gaan we een aantal keren met de bus naar de binnenstad. Queen Victoria Market is een ‘must’ en ligt gelukkig op onze busroute. 

Queen Victoria Market

Maar we bezoeken ook de Botanische tuin van Melbourne, niet zo centraal gelegen als die van Adelaide, maar ook heel fraai. 

Botanische tuin van Melbourne.

In de State Library brengen we zelfs twee dagen door. We wonen niet graag in een grote stad, maar als het zou moeten, dan maar in een flat naast de State Library van Melbourne. 

De State Library, een prachtig gebouw, maar bijna niet meer terug te vinden tussen de torenflats. De koepel is de grote leeszaal van de bibliotheek

Behalve boeken ook een aantal fraaie exposities in de State Library

De grote leeszaal.

De grote leeszaal vanaf het balkon gezien. Kan het nog fraaier?

Leeszalen zijn niet alleen maar saai...

De trein brengt ons een dagje naar Williamstown aan de ingang van Hobson Bay. Daar staat op de punt de Timeball Tower. Tot 1926 –goed tachtig jaar geleden- zetten hier vertrekkende scheepskapiteins hun chronometer gelijk. Een chronometer is (was… tegenwoordig is het allemaal GPS op zee) noodzakelijk voor een nauwkeurige positiebepaling op zee. De timecheck ging als volgt. Een ambtenaar wandelde tegen 13 uur naar de toren en trok de ball omhoog. Precies om 13 uur kreeg hij een seintje en liet hij de bal naar beneden vallen. Dat vallen van de bal was gemakkelijk waar te nemen voor de schepen in de baai en zo had iedereen meteen de correcte tijd. 

De Timeball Tower van Williamstown. Veel grijs weer in Melbourne...

Op zaterdag blijkt er aan de oevers van de Yarra een groot Sustainable Living Festival aan de gang te zijn. Iedereen die tegen schending van mensenrechten, de overmacht van kapitalistische mega bedrijven, CO2 uitstoot, de afvalberg, etc… is, is aanwezig, zo lijkt het. Je kunt er overigens ook alles kopen, dat wordt aangeprezen als oplossing voor al deze wereldproblemen: Solar panelen, biologische koffie, bier dat NIET gebrouwen is door een kapitalistisch mega bedrijf, etc…  We stoppen even bij een standje, waar geworven wordt voor de opname van aboriginals in de Australische grondwet. Helemaal onzin zal dat niet zijn, want pas in 1963 werd na een referendum (onder de white fellows, uiteraard) besloten, dat aboriginals moeten worden meegeteld bij volkstellingen... Tot dat moment bestonden ze gewoon niet. We snappen niet helemaal wat er voor de aboriginals gaat veranderen als ze in de grondwet worden genoemd, maar ter ondersteuning van de goede zaak kopen we toch een sticker. Wil je er meer van weten, kijk dan op http://recognise.org.au.

Sustainable Living Festival. Hier kun je je oude telefoon inleveren.

Ofschoon het erg druk is op het Sustainable Living Festival, ontbreekt de leeftijdgroep vijftig-plus opvallend…

We sluiten de zaterdag af met een lekker hapje in het food coart van Central Station. Ik neem een bakje Mixed Sushi en Marianne gaat voor Thais. En deze keer dankzij de concurrentie nu eens geen overtrokken prijzen. Lekker gegeten voor minder dan 20 dollar.

Sushi en Thais...

Uit pure interesse kijken we nog even in een parkeergarage hoeveel parkeren in de binnenstad kost. Casual Parking kost 5 dollar per 30 minuten, 59 dollar voor een hele dag… Nee, toch maar met de bus…

Als uitsmijter deze keer een bericht van Bertold Brecht. Hangt als affiche in de State Library, uiteraard met een veel fraaiere typografie dan ik hieronder kan weergeven.

Reicher Mann und armer Mann

Standen dah und sahn sich an

Und der Arme sagte bleich:

Wär Ich nicht arm

Wärst du nicht REICH!