Adelaide, het Migration Museum

Adelaide, het Migration Museum

29 januari 2014

In alle musea die we in Australië hebben bezocht, begint de geschiedenis van Australië bij de aankomst van de eerste blanke settlers, grofweg tussen 1770 en 1836. In Adelaide hebben we een uitzondering op deze regel gevonden, het Migration Museum. In dit museum begint de geschiedenis van Australië met het lot van de oorspronkelijke bewoners na de blanke invasie. Ik geef hieronder wat teksten van het museum.

‘Voor de oorspronkelijke bewoners waren leven en cultuur niet te scheiden van het land. Voor aboriginals was het land heilig. Het gebied dat nu ‘Adelaide’ wordt genoemd was voor de Kaurna (de aboriginal groep die in dit gebied leefde GS) het gebied van een voorvader uit de Dreamtime, de Rode Kangoeroe.

Voor de Europeanen was land persoonlijk eigendom en bron van financieel gewin. De Europeanen claimden het land door het bouwen van hekken, waarmee ze anderen van het gebruik van die grond uitsloten. De blanken vernietigden voedsel- en waterbronnen van de aboriginals en introduceerden daarvoor in de plaats gewassen en vee, maar ook ziektes en alcohol.’

De eerste settlers arriveerden in Zuid Australië in 1836. Gouverneur George Gawler (de naamgever van de Gawler Ranges) sprak in 1838 op een ‘verzoenings’ feest dat hij gaf voor de plaatselijke aboriginals de volgende woorden: ‘Zwarte mensen, wij willen jullie gelukkig maken. Maar jullie kunnen niet gelukkig zijn, tenzij jullie goede witte mannen imiteren. Bouw hutten, draag kleren, werk en wees nuttig. Maar boven alles kunnen jullie niet gelukkig zijn tenzij jullie van God houden, die hemel en aarde gemaakt heeft, en mensen en alle dingen. Houd van witte mannen. Houd van andere stammen zwarte mensen. Leer Engels.’

Verzet werd met Engels wetgeving (ik gebruik hier bewust niet het woord ‘recht’) en bijbehorend geweld beantwoord.

Het absolute -en daarom bijna onoverbrugbare- verschil in denken tussen aboriginals en blanken heb ik het beste weergegeven gezien in een muurschildering in het Pichi Richi spoorwegstation in Port Augusta. De gang van de voordeur van het station naar het perron heeft twee muurschilderingen over de hele lengte en hoogte. De linkse muurschildering is gemaakt door een blanke kunstenaar, de rechtse door een aboriginal kunstenaar. Beide schilderingen zijn ongeveer 3 meter hoog en 10 meter lang. Links: Mensen, machines, schapen auto’s, treinen… Rechts: Alleen maar landschap, met voor wie heel goed zoekt op ongeveer twee derde van de schildering boven twee hele kleine onbeduidende mensjes…

Port Augusta Pichi Richi station. De blanke linkerkant van de muurschildering.

De aboriginal rechter kant van de muurschildering.